Het is officieel.... EINDELIJK!!!
Door: raaghnieisweg
Blijf op de hoogte en volg Raaghnie
23 Februari 2011 | Nederland, Zoetermeer
Ik had al ontslag genomen. Afscheid genomen van enkele familieleden en vrienden. Koffers waren voor een groot deel al gepakt. De reis naar het vliegveld (in Frankfurt) was al gepland. Maar het is pas sinds maandagochtend officieel bevestigd dat ik Mauritius in mag. Tot voor kort was het nog spannend. Zou ik die felbegeerde verblijfsvergunning krijgen? Of toch niet? Belangrijker, zou ik het op tijd krijgen???? Ja dus!
De voorbereidingen naar woensdag 23 februari 2011 zijn al weken, dan al niet maanden, aan de gang. Sterker nog, mijn moeder is al ruim van te voren begonnen met huilen. Ik ben het laatste kindje dat het nest gaat verlaten en dat doet haar pijn. Gelukkig heb ik haar tot nu toe steeds weer aan het lachen gekregen door “sexaroni” te gebruiken in mijn zin. Wuahahahahaha!!! Nou mam, als je je weer een sad bent denk dan aan de SEXARONI scène.
Maar ja, wat neem ik eigenlijk allemaal mee??? Ik heb zo wat compromissen moeten sluiten over wat ik hier laat. Ik kan bijvoorbeeld geen knuffels meenemen. Dat worden eenzame nachten... Wat neem ik nog meer mee? Overlevingspakket. What else? Ik geef het niet graag toe, maar ik ben een moeilijke eter. Zelfs als ik naar Suriname ga val ik af en daar weet ik wat ik te eten krijg. We zullen zien wat de weegschaal zegt als ik terugkom. Het liefste neem ik gewoon mijn moeder mee. Hoe ga ik vijf maanden doorbrengen zonder haar eten? Gelukkig is ze zo lief geweest om vóór mijn vertrek een keer ovenschotel en shoarma te maken. THANKS MOM!
We (me and mom) zijn 2 dagen bezig geweest met inpakken. Eerste dag zijn we een paar uur bezig geweest. Alles bijelkaar zoeken, opvouwen, inpakken, proppen! Helaas het was te veel baggage. Andere koffers uitgekozen, lichtere! Ik heb nooit geweten dat kofferkeuze zo cruciaal kon zijn. Met zwaardere koffers kun je minder meenemen. De tweede dag dat we aan het inpakken zijn geweest hebben we alles afgerond. Inpakken voor een vreemd land, voor vijf maanden, moeilijk hoor.
Op traditionele wijze heb ik gedag gezegt tegen mijn baantje in het ziekenhuis. Hoe? MacDrive met Manda! Ik hoop dat Manda snel iemand vind met wie ze een Broodje Bitch kan bestellen. Oh! Ik bedoel een broodje Fish. “Ik wil een broodje fish... trut!”
Voor al mijn vriendjes en vriendinnetjes wil ik even zeggen dat ik onwijs mijn best heb gedaan om afscheid te nemen van de meesten. MY BAD! Ik heb eindelijk beseft dat ik een verschrikkelijke vriendin ben voor jullie. I'm SORRY als ik geen afscheid van je heb kunnen nemen. We fixen het wel weer als ik terug ben.
Van het weekend nog naar mijn nani (oma) geweest, jaaaah die verdient ook een speciale mention. Met haar ben ik zaterdag wezen shoppen en 's avonds zijn we naar Bollywood The Show geweest. Als je niet bent geweest, het is je ten zeerste aangeraden!
De dag voor vertrek zijn mijn phoewa en phoepha langs gekomen. Vishnu (THE FLASHER) was ook nog even geweest. Verder waren mousi, Ashwin en zijn ma er. Nani en Suchi hadden gebeld. Thank you!!!!
Over ongeveer vijf uur (op het moment dat ik dit schrijf) vertrekken we richting Frankfurt. Om half drie moet ik me aanmelden en om half vijf in de middag ga ik vliegen (zonder vertraging). Op donderdagochtend rond een uur of zeven verwacht ik aan te komen in Mauritius.
Ik heb het nu al zo vaak gehoord: “Succes!”, “Heel veel plezier”, “Doe je best...”, “Let een beetje op jezelf”, “Gedraag je”. Jah jah!! Ik bevestig het nog maar even. Ik zal heel erg mijn best doen. Goed op mezelf letten. En ik zal ervan genieten...
Maar het mooiste kwam toch van mijn nani “misschien kom je wel als een volwassen dame terug.” Goed geformuleerd. De lat moet niet te hoog liggen he.
Anyways ik weet niet hoe de internetvoorziening in Mauritius is, dus ik kan niet beloven wanneer mijn volgende blog er weer op komt te staan. Maar voor nu wil ik even kwijt dat ik jullie allemaal ga missen hoor.
Raaghnie/Rani
De voorbereidingen naar woensdag 23 februari 2011 zijn al weken, dan al niet maanden, aan de gang. Sterker nog, mijn moeder is al ruim van te voren begonnen met huilen. Ik ben het laatste kindje dat het nest gaat verlaten en dat doet haar pijn. Gelukkig heb ik haar tot nu toe steeds weer aan het lachen gekregen door “sexaroni” te gebruiken in mijn zin. Wuahahahahaha!!! Nou mam, als je je weer een sad bent denk dan aan de SEXARONI scène.
Maar ja, wat neem ik eigenlijk allemaal mee??? Ik heb zo wat compromissen moeten sluiten over wat ik hier laat. Ik kan bijvoorbeeld geen knuffels meenemen. Dat worden eenzame nachten... Wat neem ik nog meer mee? Overlevingspakket. What else? Ik geef het niet graag toe, maar ik ben een moeilijke eter. Zelfs als ik naar Suriname ga val ik af en daar weet ik wat ik te eten krijg. We zullen zien wat de weegschaal zegt als ik terugkom. Het liefste neem ik gewoon mijn moeder mee. Hoe ga ik vijf maanden doorbrengen zonder haar eten? Gelukkig is ze zo lief geweest om vóór mijn vertrek een keer ovenschotel en shoarma te maken. THANKS MOM!
We (me and mom) zijn 2 dagen bezig geweest met inpakken. Eerste dag zijn we een paar uur bezig geweest. Alles bijelkaar zoeken, opvouwen, inpakken, proppen! Helaas het was te veel baggage. Andere koffers uitgekozen, lichtere! Ik heb nooit geweten dat kofferkeuze zo cruciaal kon zijn. Met zwaardere koffers kun je minder meenemen. De tweede dag dat we aan het inpakken zijn geweest hebben we alles afgerond. Inpakken voor een vreemd land, voor vijf maanden, moeilijk hoor.
Op traditionele wijze heb ik gedag gezegt tegen mijn baantje in het ziekenhuis. Hoe? MacDrive met Manda! Ik hoop dat Manda snel iemand vind met wie ze een Broodje Bitch kan bestellen. Oh! Ik bedoel een broodje Fish. “Ik wil een broodje fish... trut!”
Voor al mijn vriendjes en vriendinnetjes wil ik even zeggen dat ik onwijs mijn best heb gedaan om afscheid te nemen van de meesten. MY BAD! Ik heb eindelijk beseft dat ik een verschrikkelijke vriendin ben voor jullie. I'm SORRY als ik geen afscheid van je heb kunnen nemen. We fixen het wel weer als ik terug ben.
Van het weekend nog naar mijn nani (oma) geweest, jaaaah die verdient ook een speciale mention. Met haar ben ik zaterdag wezen shoppen en 's avonds zijn we naar Bollywood The Show geweest. Als je niet bent geweest, het is je ten zeerste aangeraden!
De dag voor vertrek zijn mijn phoewa en phoepha langs gekomen. Vishnu (THE FLASHER) was ook nog even geweest. Verder waren mousi, Ashwin en zijn ma er. Nani en Suchi hadden gebeld. Thank you!!!!
Over ongeveer vijf uur (op het moment dat ik dit schrijf) vertrekken we richting Frankfurt. Om half drie moet ik me aanmelden en om half vijf in de middag ga ik vliegen (zonder vertraging). Op donderdagochtend rond een uur of zeven verwacht ik aan te komen in Mauritius.
Ik heb het nu al zo vaak gehoord: “Succes!”, “Heel veel plezier”, “Doe je best...”, “Let een beetje op jezelf”, “Gedraag je”. Jah jah!! Ik bevestig het nog maar even. Ik zal heel erg mijn best doen. Goed op mezelf letten. En ik zal ervan genieten...
Maar het mooiste kwam toch van mijn nani “misschien kom je wel als een volwassen dame terug.” Goed geformuleerd. De lat moet niet te hoog liggen he.
Anyways ik weet niet hoe de internetvoorziening in Mauritius is, dus ik kan niet beloven wanneer mijn volgende blog er weer op komt te staan. Maar voor nu wil ik even kwijt dat ik jullie allemaal ga missen hoor.
Raaghnie/Rani
-
23 Februari 2011 - 09:11
Rohit Hathie:
Zal ik het nogmaals zeggen dan :P
Veel plezier he! :P -
23 Februari 2011 - 14:17
Eshna:
leef je uit & geniet ervan! x -
26 Februari 2011 - 19:00
Emmiej:
Hmmm je vergeet mij helemaal...dat vind ik GGGG van jou :( -
27 Februari 2011 - 23:32
Manda:
waaah ik lees dit nu pas :$
HAHA geweldiggg
maar ik wil met niemand anders een broodje fish eten :(
enjoy the ride girl (L)
xx -
11 Maart 2011 - 01:26
Mom:
Bijzonder leuk Sona -
11 Maart 2011 - 01:37
Mom:
Heel leuk Maar daarom wou ik niet lezen want ik zit nu weer te huilen
Ik mis je ontzettend veel
geen dag gaat zonder tranen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
